ഓർക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലെവിടെയോ വിങ്ങുന്ന നൊമ്പരം..... പഠനത്തിന്റെ വിരസ യാമങ്ങൾക്കു കൂട്ടായ് വന്നതു ഈ ഇടനാഴിയിലെ കുളിർക്കാറ്റും പലരും പറഞ്ഞു വെച്ചതും, ഓർത്തു വെച്ചതുമായ സ്മരണകളുടെ നേർത്ത സുഗന്ധമായിരുന്നു......
വരാന്തയ്ക്കപ്പുറം തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്ന വാഴത്തോപ്പിനു പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ ഒരുപാടുണ്ട്. പണ്ടിവിടെ ഒരു കാലത്തു എല്ലാവരും കൂടി ചേർന്നും വാഴയും മറ്റും ചെടികളും വെച്ചു പിടിപ്പിച്ചതും..... നെല്ലിമരവും .....ഞങ്ങളുടെ മുൻഗാമികളുടെ വിജയഗാഥകളും .......അങ്ങിനെയങ്ങിനെ ... പലതും.
അവരുടെ വിജയം ഞങ്ങളുടെ വിജയത്തിന്റെ ചവിട്ടുപടികളാവട്ടെ....
പിന്നെയെനിക്കീയിടനാഴിക ഒരു പാട് നിഗൂഢതകളുടെ കലവറ കൂടിയാണെന്നു തോന്നുന്നു. ഇവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ എന്നോ ആരോ ബാക്കി വെച്ചു പോയ പലതും തീർക്കാനുണ്ടെന്ന തോന്നൽ...... ഒരു പാട് സ്വപനങ്ങൾ നെയ്തു കൂട്ടി നടന്ന ആ ഇടനാഴികയിൽ ഇപ്പോൾ വെറുതെ വിരസമായി കാൽപ്പതിപ്പിച്ചു നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ അറിയാതെ കണ്ണിൽ കുളിർ മഴ പെയ്യുന്നു......
വിങ്ങുന്ന മനസ്സിന്റെ അതേ തേങ്ങലിന്റെ ബാക്കിപത്രമെന്നപോൽ കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നു......
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ആ ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കൽപ്പടവുകൾ ഇനിയും കാത്തിരിക്കുന്നതു പോലെ..........
No comments:
Post a Comment