കണ്ണുനീരിൽ ചാലിച്ച സ്നേഹത്തിൻ
സുഗന്ധം പരക്കുമ്പോൾ ........
എനിക്കായ് വിടർന്ന പനിനീർ പുഷ്പമേ ......
ഞാൻ നിനക്കായ് കൈ നീട്ടുമ്പോ
ഴെന്തെ വ്യഥാ നിൻ മുൾ വാക്കിനാലെന്നെ
കുത്തി നോവിക്കുന്നു ....
നൊമ്പരത്താല
ടർന്നു വീഴാൻ കൊതിക്കുന്ന
സൗന്ദര്യപുഷ്പമേ ......
നിനക്കെന്തിനീ ..... പാഴ്മുള്ളുകൾ .
നിൻ സുഗന്ധമറിയാതെ
നിൻ നൈർമല്യമറിയാതെ
നിൻ സൗന്ദര്യം നുകർന്നു
കേവലം മണ്ണിലെറിയു
മ്പോഴെന്തേ യറിയാതെ പോയ്
ചോര പൊടിയാതൊരിക്കലും
പൊട്ടിച്ചെറിയുക യസാധ്യമാം
ദൃഢമുള്ളുകളെ ......
No comments:
Post a Comment